Noem het eigenwijs, I call it Life!

Het begon allemaal woensdagavond 7 september tijdens onze eerste zaalvoetbal wedstrijd in ons nieuw tenue van Altijd Strijdbaar Waddinxveen (ASW), wat toch al niet goed aanvoelde als jongen van Be Fair. Het was de 2e helft met wat minder adem dan ik had verwacht. Het nieuwe tenue zag er mooier uit dan het was, ademende niet, bezweet in een zwart pak.

Ik liep toch de laatste tijd de 10km met gemak rond de 50 minuten maar dat kan je allemaal overboord gooien als je in de zaal staat met een bal aan de voet. In mijn leven zie ik vaak kansen en waar ik ook ben neem ik dat mee, ja ook in de zaal. Kansen staan vaak gelijk aan iets spannends, iets onbekends wat iets moois kan opleveren, het betoverd een glimlach op je gezicht bij alleen al het denken eraan. Kansen pakken niet altijd goed uit, je moet vaak op je 'bek' gaan om wat minder gretig te worden en kansen aan je voorbij te laten gaan en te denken; 'ik ga toch weer op me 'bek'. Maar mensen dat verpest dat kind in je die altijd op zoek is naar iets onbekends, toch het geloof heeft die kans te pakken. Ik mag mij scharen onder die 'kansenpakkers' en ik ben er blij mee!

In de 2e helft volgt dan toch ook weer een klassiek voorbeeld van kansen pakken in de wetendheid dat het goed fout kan aflopen. Met de bal aan de voet ontstond er zo'n kans, gepaard met een flits aan remmende factoren dat ik in mijn linkerknie een nieuwe kruisband heb gekregen en in mijn rechterknie er 1 mis, blijf ik vastberaden om die kans te pakken en de wedstrijd om te gooien en winnen naar onze hand te zetten. Ik besluit te rennen, met me broertje naar het doel, even afhouden, welke koers verder te gaan. Ik passeer de speler links en....

Ja, even later lag ik gestrekt, kans verkeken. De zorgen stromen binnen zo snel als de val naar de grond; wat als het gebroken is? ik moet volgende week naar Athene voor werk, me zusje gaat trouwen, over 6 weken naar Australie, zit zelfs nog in me proeftijd. Krak hoorde je en ik dacht allereerst aan me knie maar de pijn bleek lager te zitten en er kwamen twee leuke tennisballen op me enkels opzetten, wat werd dat snel dik zeg.
Direct maar door naar de HAP en die konden mij al snel vertellen dat ik een deurtje verder mocht naar het ziekenhuis IJsellande. Foto's gemaakt en ja hoor, kuitbeen gebroken , grenzen aan mijn enkel (weet het nog steeds niet 100% zeker waar... Volgende dag kon ik gelijk geopereerd worden, het is een breuk in de categorie B, ik dacht dan kan het altijd erger, hoewel ik niet weet waar het voor staat, voelde het zo. Ik kon mij de foto in het ziekenhuis als onderstaande herinneren (linker bot onderaan).

De volgende dag met een ruggeprik de operatie meegemaakt. Erg interessant, je voelt gelukkig toch niets en ja kan alles meemaken. Wat een hoeveelheid mensen komen daar aan te pas. In iedergeval na 40 minuten zat het erop en was mijn lichaam 2 schroeven rijker.

Nu een week na dato heb ik haast geen pijn meer, slaap lekker, kan ook gewoon werken, wel veel vanuit huis, 1 dag op kantoor geweest en de bruiloft van me zusje meegemaakt. a.s. maandag terug voor controle, ben erg benieuwd wat de vervolgstappen zijn.

Blijf ik nog steeds die kansenpakker? Ja dat wel, al moet je wel realistisch zijn om misschien andere terreinen op te zoeken waar de kans groter is dat het lukt;)

Keep you posted from the couch;)

Baby Ontwikkeling

Voeding |Groeien |Zien

CRM Manager Nutricia, voelt als een beloning

Het zal voor de meeste vreemd in de oren klinken maar voor mij voelt het als muziek...

Per 1 augutus start ik als CRM Manager bij Nutricia onderdeel van de Danone group voor de merken; Nutrilon, Olvarit en Bambix. Na ruim 4 jaar werken als Consultant bij Ordina en Ordina Consulting | Emerging Services heb ik mijn passie steeds meer ontwikkeld voor het vakgebied CRM. Elke opdracht was CRM gerelateerd in de breedste zin van het woord en soms tot in de kleinste details. Vervolgens wilde ik mijn vleugels wijder openslaan en begon te werken voor Corion. Een kleine autenthieke club waar leiderschap en verandering door bezieling centraal staat. Deze stap heb ik samen genomen met een pracht project bij AkzoNobel Deco (decoratieve verf) waar een Global CRM programma wordt uitgerold.

Op dit punt ging het pijn doen, kiezen voor de rol als CRM Manager binnen Nutricia of blijven bij het global CRM programma. Je zult begrijpen dat dit kiezen is tussen best of both worlds. Je gaat alles naast elkaar leggen en eens eerlijk naar jezelf kijken. Vragen komen naar voren als; waar wordt je meer gelukkig van? wat past beter bij je? wat sluit beter aan bij je carriere? Het was in theorie 3-0. Alleen is dit niet op voorhand te zeggen, je gaat de gok aan en vertrouwd dat deze overwinning blijft staan. Ik kan alleen maar zeggen dat je zelf moet scoren en ik gelukkig, geinspireerd en met veel drive het veld in ga en alles geef. Succes hangt niet volledig af van de zaken die je niet in de hand hebt maar waar je invloed op kunt uitoefenen. Een ex-collega uit de US schreef het volgende in zijn reactie op mijn vertrek; ... I would say good luck, but you don’t need luck, you just work smart & hard and that’s all the universe needs to pay out...

AkzoNobel gaat verder, ook zonder mij. Het staat aan de vooravond van een grootse implementatie. De 8 maanden waarin ik werkte voor dit project was onderdeel van de initiatie fase. Een mooie tijd, veel geleerd, hopelijk veel gegeven en ik houd ze wel in de gaten, dit zijn van die omvangrijke implementaties waar wel over geschreven gaat worden;)

In de dagen waar het POP document centraal stond en de inhoud niet;) was mijn antwoord op de vraag; Waar wil je staan in 5 jaar? Enerzijds senior adviseur en anderzijds CRM Manager bij een vast bedrijf die dicht bij de klant staat. Als je dit voor jezelf helder hebt, ga je kijken hoe kom ik daar? welke weg moet ik uitstippelen die bij me past met het doel om CRM Manager te worden. Ik kan zeggen dat ik terugkijk op een reeks mooie ervaringen die het mogelijk hebben gemaakt waar ik nu sta.

Nutricia een bedrijf met top A-merken, Nee Chocomel hebben we niet meer, kan ik helemaal mijn ding doen om Nutricia nog klantgerichter te maken en de doelgroep connect te laten worden en houden met dit oorspronkelijke bedrijf.

Tijdens mijn Master thesis had ik het kwalitatieve onderzoeksdeel (benefit based segmentation) i.s.m. Nutricia gedaan, super cool om hier weer op terug te komen.
Tijdens mijn Bachelor thesis deed ik ook onderzoek naar de kans van slagen van functional food. Het lijkt allemaal bijelkaar te komen, CRM en via voeding de gezondheid van zoveel mogelijk levens willen verbeteren.

Gek gezegd zullen mijn oude studiegenoten niet gek op kijken want ik begon al vroeg over; het staat of valt met een goede CRM gedachte. Eigenlijk lache of misschien wel heer erg saai om dit achteraf zo te ervaren dat je nu dus een CRM Manager bent. Ik ervaar het als een beloning welke ik met beide handen beetpak, mouwen opgestroopt, hersenen uit de mouwen en knallen. Yeh, we gaan mooie dingen doen!!

Volgende blog over mijn nieuwe rol, wat houdt het in? Waarom? met wie? Ik kan niet wachten tot de eerste dag!